مسابقات سوپربایک یکی از رقابت‌های جذاب و هیجان‌انگیز است که مخصوص موتور سواران بوده و برندهای معروف زیادی نیز در آن شرکت می‌کنند. قدرت موتور سیکلت‌های سوپربایک از موتو جی پی کمتر است، اما باز هم رانندگانی که در این مسابقات شرکت می‌کنند، نیاز دارند که موتور سیکلت‌شان سرعت بالایی داشته باشد. اولین مسابقات قهرمانی سوپربایک در سال ۱۹۸۸ برگزار شد که موتورسواران زیادی در آن شرکت نکرده بودند. برگزاری این مسابقات در کشورها و پیست‌های مختلف انجام می‌شود و هر پیست نیز به شکل متفاوتی است. در ادامه این مطلب از سایت یدک تیمچه، مرکز فروش قطعات یدکی موتور سیکلت با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره مسابقات سوپربایک به دست آوریم.
سوپربایک چیست؟
مسابقات قهرمانی جهانی سوپربایک که با نام‌های SBK، World Superbike، WSB یا WSBK نیز شناخته می‌شود. این سری مسابقات موتورسواری جاده‌ای برای موتورسیکلت‌های تولیدی اصلاح شده است که به عنوان مسابقه سوپربایک نیز شناخته می‌شود. مسابقات قهرمانی جهانی سوپربایک از چندین دور تشکیل شده است که در مسابقه دائمی برگزار می شود. هر دور دارای دو بخش است که از سال ۲۰۱۹ به مسابقات اضافه شده است. رقابت‌های سرعت این سری از مسابقات موتور سواری، دارای ده دور سرعت اضافی است که به عنوان مسابقه سوپرپل (Superpole) شناخته می‌شود. نتایج هر سه مسابقه برای تعیین دو مسابقات قهرمانی جهانی سالانه، یکی برای سوارکاران و دیگری برای تولیدکنندگان، ترکیب می‌شود.
موتورسیکلت‌هایی که در مسابقات قهرمانی مسابقه می‌دهند، نسخه‌های تنظیم شده موتورسیکلت‌هایی هستند که برای فروش عموم در دسترس هستند. به طور کلی از نسخه تیونینگ شده موتور سیکلت‌های عمومی استفاده می‌شود، اما بدین معنی نیست که در هر جایی قابل خریداری باشند. برخلاف موتو جی پی (MotoGP) که در آن از انجین‌های قدرتمند و هوشمند استفاده می‌شود، در مسابقات سوپربایک اهمیت زیادی به قدرت موتور داده نمی‌شود. موتو جی پی معادل مسابقات فرمول در رقابت‌های اتوموبیلرانی است که طرفداران زیادی دارد. در حالی که مسابقات سوپربایک شبیه به مسابقات اتومبیلرانی اسپورت یا اگزوتیک است.
محل برگزاری مسابقات سوپربایک اغلب اروپای مرکزی است که به عنوان بازار پیشرو مسابقات جهانی سوپربایک شناخته می‌شود. با این حال، مسابقاتی در ایالات متحده، مالزی، نیوزیلند، کانادا، ژاپن، آرژانتین، استرالیا، روسیه، قطر، تایلند و آفریقای جنوبی برگزار شده است و این سری برنامه‌ها برای حفظ چرخش مسابقات در مدارهای خارج از اروپا انجام می‌شود. یک مسابقه اندونزی نیز برای فصل ۲۰۰۸ پیشنهاد شد، اما بعدا توسط FIM که فدراسیون سوپربایک بود، لغو شد. از سال ۲۰۱۳ مسابقات قهرمانی توسط دورنا (Dorna) برگزار می‌شود.
تاریخچه سوپربایک
مسابقات قهرمانی جهانی سوپربایک در سال ۱۹۸۸ آغاز شد و برای نسخه‌های اصلاح شده موتور سیکلت‌های جاده‌ای در دسترس عموم قرار گرفت. در این سال‌ها، این فرمول به موتورهای ۱۰۰۰ سی‌سی V-twin که عمدتا دوکاتی، آپریلیا و هوندا بودند، اجازه می‌داد تا در مقابل موتورهای ۴ سیلندر ۷۵۰ سی‌سی هوندا، یاماها، کاوازاکی و سوزوکی قرار بگیرند. در چند فصل اول موتورسواران مسابقات سوپربایک با هوندا RC30 برنده شدند، اما به تدریج انجین‌های وی توئین دست بالا را گرفتند. سپس موتورهای ۱۰۰۰ سی‌سی V-twin وارد بازار شدند که دوکاتی با استفاده از آن‌ها توانست برای سال‌های متمادی بر قهرمان این مسابقات شود. اما با موتورهای ۷۵۰ سی‌سی هر سال بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۹ دوم یا سوم می‌شد.
قبل از مسابقات سوپربایک فرمول TT که تحت دستور FIM برگزار شد، از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۹ یک بار جام جهانی موتور سیکلت به طور رسمی را تشکیل داده شد. پس از اینکه این مسابقات هم محبوب و هم از نظر تجاری دوام آورد، اما زمان آن دیگر به سر آمده بود و در پایان فصل ۱۹۹۰ تصمیم گرفته شد که فرمول TT پایان یابد و مسابقات جهانی سوپربایک جانشین آن شود.
از سال ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۹ کارل فوگارتی و دوکاتی بر این مسابقات تسلط داشتند و قهرمانی‌های زیادی را به دست آورند. به طور کلی فوگارتی چهار بار این عنوان قهرمان را به دست آورد و دو بار نیز در کارخانه دوکاتی نایب قهرمان شد. تروی کورسر نیز در سال ۱۹۹۶ قهرمانی شد و در سال ۱۹۹۵ به عنوان نایب قهرمانی دست یافت که هر دو آن نیز با دوکاتی بود.
هوندا با درک اینکه موتورهای ۱۰۰۰ سی‌سی با انجین V-twin بیشتر با شرایط مسابقه سوپربایک مناسب هستند، موتور سیکلت VTR1000 SPW خود را با موتور وی توین معرفی کرد. نتیجه این کار بلافاصله مشاهده شد، زیرا کالین ادواردز در اولین سال رقابت خود با هوندا قهرمانی را به دست آورد. دوکاتی در سال ۲۰۰۱ با تروی بایلیس این عنوان را به دست آورد. کالین ادواردز دوباره در سال ۲۰۰۲ با همان موتور سیکلت VTR1000 SPW این عنوان را از دوکاتی پس گرفت.
سوپربایک از سال ۲۰۰۹
مسابقات سوپربایک تا قبل از ۲۰۰۹ تغییرات زیادی را به خود ندیده بود، اما از این سال به بعد با توجه به پیشرفت فناوری موتورها نیز پیشرفت کردند و رقابت‌های بسیار جذاب‌تر شد. در ادامه می‌توانید این پیشرفت را مشاهده کنید.
سال ۲۰۰۹
در طول فصل، نوریوکی هاگا از یاماها به دوکاتی رفت که به عنوان جایگزین تروی بیلیس بازنشسته، قرارداد امضا کرد. بن اسپیس ۳ بار قهرمان AMA گرفته شد که انتظار می‌رفت هاگا رقابت جدی ایجاد کند. بن اسپیس رکورد پل پوزیشن را در ۱۴ دور و ۱۷ سکو را در ۲۸ مسابقه به دست آورد. اما رقیب اصلی او هاگا عملکرد نسبتا بهتری داشت و ۱۹ بار بر روی سکو ایستاد اما تنها در ۸ مسابقه پیروز شد. سال ۲۰۰۹ نیز شاهد معرفی سری موتور سیکلت‌های BMW و بازگشت آپریلیا (Aprilia) به مسابقات سوپربایک بود. آپریلیا با مکس بیاجی مقام چهارم نهایی مسابقات را به دست آورد، در حالی که BMW با تروی کورسر مقام سیزدهم را کسب کرد.
سال ۲۰۱۰
قهرمان ۲۰۰۹ بن اسپیس به موتو جی پی رفت و شغل خود را در آنجا ادامه داد. جیمز توسلند (James Toseland) پس از ۲ فصل حضور در به سوپربایک بازگشت و جای اسپیس را در تیم سوپربایک استریلگاردا یاماها (Sterilgarda Yamaha) با همکاری بریتیش کال کراچلو گرفت. تیم دوکاتی دو موتورسوار خود را حفظ کرد. فصل ۲۰۱۰ در ۲۸ فوریه در جزیره فیلیپ شروع شد و در ۳ اکتبر در پیست مگنی به پایان رسید.
سال ۲۰۱۱
سیستم حذفی که در سال ۲۰۰۹ برای سوپرپل معرفی شد، برگشت خورد، زیرا تعداد سوارکاران پذیرفته شده در دو جلسه به ترتیب از بیست به شانزده و از شانزده به دوازده کاهش یافت. دوکاتی در سال ۲۰۱۱، پس از ۲۳ فصل که مجموعا ۲۹ عنوان قهرمانی را به دست آورده بود، دیگر به عنوان یک تیم کارخانه‌ای وارد مسابقات نشد. در عوض شرکت خود را به تیم‌های خصوصی کوچک‌تر تبدیل کرد تا تمرکز خود را افزایش دهد. مورد دیگری که در مسابقات سوپربایک ممنوع شد، میل بادامک دنده‌ای آپریلیا در موتورسیکلت RSV4 بود که راننده آن مکس بیاجی با آن قهرمان شده بود. کارلوس چکا پس از یک برتری از زمان افتتاحیه فصل، اولین قهرمانی خود و هفدهمین عنوان سازنده دوکاتی را به دست آورد.
سال ۲۰۱۲
در این فصل تعداد موتورسیکلت‌های قابل استفاده برای هر موتور سوار به یک عدد کاهش یافت که در صورت تصادف جایگزین می‌شد. این بدان معناست که قوانین که اجازه تغییر دوچرخه در طول مسابقه را می‌داد، لغو شود. مکس بیاجی، سوارکار آپریلیا، دومین قهرمانی SBK خود را به دست آورد و تام سایکس، سوارکار کاوازاکی را تنها با اختلاف نیم امتیاز شکست داد. مارکو ملاندری در این فصل تعداد مسابقات بیشتری از بیاجی و سایکس برد، اما عدم کسب امتیاز در ۵ مسابقه از ۶ مسابقه اخیر به قیمت قهرمانی شخص دیگر تمام شد.
سال ۲۰۱۳
در این فصل تعداد سوارکاران در هر ردیف در شروع از چهار موتور به سه موتور کاهش یافت. سیستم حذفی مورد استفاده برای سوپرپل تجدید نظر شد، زیرا تعداد سوارکاران پذیرفته شده در جلسه اول و سوم به ترتیب از شانزده به پانزده و از هشت به نه نفر تغییر کرد. علاوه بر این، پیت استاپ با تعویض لاستیک به منظور جلوگیری از قطع شدن مسابقات به دلیل شرایط آب و هوایی، متغیر شد. تام سایکس، سوارکار کاوازاکی، پس از کسب مقام سومی که برای کسب عنوان قهرمانی به برد در پیست جرز نیاز داشت، به مقام اول دست یافت و قهرمان فصل شد.
سال ۲۰۱۴
در این فصل، فرمت Superpole مورد بازنگری قرار گرفت: سوارکارانی که از موقعیت یازدهم تا بیستم در رده بندی ترکیبی سه جلسه تمرینی اول قرار گرفتند، به Superpole 1 پذیرفته شدند، سپس دو سوارکار سریع SP1 به Superpole 2 رفتند، که در نهایت پل پوزیشن را به خود اختصاص داد. سیلوین گینتولی (Sylvain Guintoli) از آپریلیا در آخرین مسابقه خود، قهرمان این فصل مسابقات سوپربایک شد و با اختلاف ۶ امتیاز در جدول رده بندی با تام سایکس که در رده دوم قرار داشت، پیروز شد. اما هر دو مارکو ملاندری و تام سایکس در این فصل بیشتر از سیلوین گینتولی در مسابقات پیروز شدند. این پیروزی‌‌ها به ترتیب سایکس ۸ برد، ملاندری ۶ برد و گینتولی ۵ برد داشت.
سال ۲۰۱۵
در این سال تغییری در فرمت مسابقات انجام نشد. جاناتان ریا با کاوازاکی قهرمان سوپربایک این فصل شد.
سال ۲۰۱۶
جاناتان ریا (Jonathan Rea) دومین قهرمانی متوالی خود در مسابقات قهرمانی سوپربایک را در اولین مسابقه دور آخر در پیست لوسیل به دست آورد، در حالی که کاواساکی عنوان سازنده را در رویداد قبلی در جرز تضمین کرده بود. چز دیویس (Chaz Davies) بیشترین تعداد پیروزی در مسابقات را دیویس از ۱۱ مسابقه به دست آورد که ۹ برد بیشتر از ریا بود.
سال ۲۰۱۷
این فصل شاهد تجدید نظر در قالب فرمت شروع مسابقه بودیم که در گذشته بر اساس نتایج واجد شرایط برای دو مسابقه sp1 و sp2 بود. سوارکارانی که از چهارم به نهم در مسابقه ۱ قرار گرفتند به دو ردیف اول برای مسابقه ۲ می‌روند. سپس موتورسوارانی که در رده‌های اول، دوم و سوم قرار گرفتند به ترتیب از آخر مسابقه را شروع می‌کنند. موتورسواران باقیمانده طبق نتایج Superpole طبقه بندی خواهند شد. جاناتان ریا با پیروزی در مسابقه Magny-Cours Race 1 سومین عنوان قهرمانی جهانی سوپربایک خود را برای کاوازاکی به دست آورد. این فصل با مرگ موتورسوار هوندا و قهرمان سابق موتو جی پی، نیکی هیدن، که در ۲۲ مه در یک تصادف موتور سواری در پیست ریمینی ایتالیا جان خود را از دست داد، به پایان رسید.
سال ۲۰۱۸
جاناتان ریا چهارمین عنوان قهرمانی جهان سوپربایک خود را برای کاوازاکی به دست آورد. در سال ۲۰۱۸ آخرین فصل اجرا با فرمت دو مسابقه‌ای بود، زیرا فرمت سه مسابقه‌ای برای سال ۲۰۱۹ معرفی شد.
سال ۲۰۱۹
در این سال فرمت‌ها به همان سوپرپل برگشت و مسابقه دهندگان در سه مسابقه برگزار شد برای جایگاه خود رقابت می‌کردند. مسابقه سوم، یک مسابقه ده دور به نام مسابقه سوپرپل بود، در آخرین صبح آخر هفته قبل از مسابقه برگزار می‌شد. رقیب‌های شروع مسابقه ۱ و مسابقه سوپرپل با یک مسابقه ۲۵ دقیقه‌ای مقدماتی نتیجه سوپرپل تعیین شدند. جاناتان ریا پنجمین عنوان قهرمانی جهان سوپربایک خود را برای کاوازاکی به دست آورد.
سال ۲۰۲۰
در فصلی که به دلیل همه گیر شدن ویروس کووید ۱۹ زودتر به اتمام رسید، جاناتان ریا ششمین عنوان قهرمانی جهانی سوپربایک خود را برای تیم کاوازاکی به دست آورد.
سخن پایانی
در این مطلب از وبلاگ روانکاران با شما کاربران گرامی همراه بودیم و مسابقات سوپربایک را معرفی کردیم. این رقابت‌ها از گذشته تا به امروز تغییرات زیادی را به خود دیده است و کمی طول کشیده تا بین مردم و تیم‌های شرکت کننده آن جا بیفتد. بنابراین انتظار می‌رود که پیشرفت و بهبود بیشتری در مسابقات سوپربایک دیده شود و طرفداران آن نیز افزایش پیدا کنند. در حال حاضر برندهای مانند یاماها، هوندا، دوکاتی و بی ام و در این مسابقات شرکت می‌کنند و با اینکه محدودیت‌های زیادی در سوپربایک وجود دارد، اما بزودی تیم‌های بیشتری در آن شرکت خواهند کرد.
منبع:
بدون دیدگاه